01 jun Waarom beginnende naaisters vaak afhaken

Ken je dit: je begint aan een nieuwe hobby. Je bent enthousiast, omdat het er zo gemakkelijk uitziet in het promotiefilmpje en denkt bij jezelf  ‘Jaaaaa dit is precies wat ik eigenlijk al heel lang wil! Ik doe het gewoon’.

En dat je dan zo ongeveer in les 2 erachter komt dat het best moeilijker is dan je dacht.  In les 3 vertrouw je er nog op dat het op een of andere manier goedkomt maar zo tegen les 4 heb je het gevoel dat je al achterloopt op de rest, en dan komt toch echt de klad er in. 

15 jaar geleden ben ik gaan hardlopen bij een athletiekvereniging. Iets doen voor de conditie, het lijf, en gewoon omdat het een goed idee leek. Meegenomen door een kennis voor een proeftraining begon ik met een duurloop onder de aanmoediging:  ‘ah dat stelt niet zoveel voor, kun jij wel’. Na slechts 10 minuten begaf mijn ongetrainde knie het. Ik heb jaren niet hardgelopen, omdat die blessure bleef opspelen.

Anderhalf jaar geleden ben ik weer begonnen. Nu onder goede begeleiding van zeer ervaren trainers voor beginners. Al meteen werd er een info-avond gehouden waar professionals kwamen vertellen over het belang van ‘langzaam opbouwen’ en ‘niet te hard’. Ik vond het een verademing. Ik mocht gewoon een beginner zijn, zo lang als ik wou! Dankzij die aanpak loop ik nog steeds als een beginner +. Geen marathons of ander groots, nee gewoon een goed vol te houden afstand in een heel rustig tempo en dat gaat hardstikke goed. 
Met als resultaat een betere conditie, en beter in mn vel. Mijn doel bereikt.

Hoe vaak ik niet hoor van cursisten dat ze ooit genaaid hebben, of een poging daartoe gedaan. En hoe frustrerend deze ervaring was, omdat ze vastliepen op iets wat toch eigenlijk heel makkelijk is. Lijkt. Zou moeten zijn. Les 3 in deze werd niet eens gehaald. 

En hoe logisch is dit. Net als met hardlopen, zingen, kleien, fitnessen geldt ook voor naaien: begin bij het begin en bouw rustig op. Precies daar zit ‘m het verschil tussen plezier of frustratie. 
Een geërfde naaimachine uit het stof halen en een verloren lapje of een te lange spijkerbroek en hupsakee, aan de slag. Zo moeilijk kan het niet zijn.
Dat klopt. Als je eenmaal weet HOE dan valt het best mee en kun je de klus klaren. Alleen moet je dan wel vooraan beginnen en dat is niet je spijkerbroek korter maken.

Het betekent dat je machine en gereedschap in orde moeten zijn. Zonder goed naaigereedschap wordt het een getob. Ook handig als je weet hoe de machine werkt, wat waarvoor dient. Een goede schaar is belangrijk, spelden, kortom; waar is je naaigerei?

Als dat in orde is kun je stap voor stap aan je project werken: 
Meten, tekenen, knippen, naaien, strijken. Al maak je een zakdoek: ga er niet als een kip zonder kop in. Als je weet wát je moet doen en hóe dan garandeer ik je veel voldoening van je eindresultaat. En ook weet ik zeker dat je daarna enthousiast bent om verder te gaan, iets moeilijkers misschien, of niet. 
Gewoon voor het plezier 10 zakdoeken maken. Maar wel héle mooie, zo mooi koop je ze niet. Dat worden jouw schatten. Of verjaardagskadootjes.
Als je die flow te pakken hebt dan ben je hooked.

Heb jij zo’n erfstuk op zolder staan? Geen idee hoe die werkt?
 Dan komt de gratis minicursus: ‘Ik ga naaien’ misschien als geroepen voor jou. In deze cursus van 5 kleine stappen laat ik je de werking van een naaimachine zien. Ook laat ik zien wat je nodig hebt als je gaat beginnen. 

Zo heb jij de juiste basis om daadwerkelijk zonder frustratie je eerste stap te zetten in naailand. 

Hier zet je 1e stap: